Proloog:
De verzorgster vertelt wat er aan Medea’s leed voorafging en waarom ze leed heeft en waar ze toe in staat is. De paidagogos vertelt over de verbanning en ze vrezen het ergste. De woede van Medea wordt steeds erger.

Parodos:
De verzorgster verklaart Medea’s woede aan het koor terwijl Medea zegt dat ze beter dood kan zijn. De verzorgster werkt medelijden voor Medea, die Zeus oproept Iason te straffen voor schending van de huwelijkseed. Het koor geeft de verzorgster de opdracht Medea naar buiten te halen, voordat ze in huis een ongeluk begaat.

Eerste Epeisodion:
Medea staat het koor te woord, ze zegt dat de vrouw ondergeschikt is aan de man. Vrouwen moeten zich altijd aanpassen en weggaan is geen optie terwijl de man zijn gezin in de steek kan laten(dan vertelt de man zijn verhaal bij een vriend). Ze vecht liever drie keer dan dat ze een kind baart. Ze vraagt of het koor, als zij weet hoe ze zich op Iason moet wreken, over haar daad wil zwijgen.
Creon verband Medea en haar kinderen uit angst dat ze Creon’s dochter iets aan doet. Hij weet dit omdat ze berucht/beroemd staat om zwarte magie. Ze ziet zichzelf als beter dan de wijzen en dus wordt ze een schandvlek voor de hele stad. Ze slijmt een beetje bij Creon, ze zou hem nooit wat aandoen en probeert heem zo om te praten, maar hij is niet te overtuigen. Het enige wat haar lukt is nog één dag te blijven om haar vertrek en dat van haar zonen voor te bereiden. Deze dag zou ze eerst gebruiken om vader, dochter en man te doden, maar daarna bedenkt ze dat ze eerst een onderkomen moet vinden om vandaar uit de moord te plegen, waarbij ze al haar kunsten zou gebruiken.

Eerste Stasimon:
In dichtvorm vertelt het koor dat de man zijn eed heeft gebroken en hij de vrouw heeft vervreemd, met als gevolg dat haar liefde is omgezet in haat.

Tweede Epeisodion:
Iason probeert het Medea en de kinderen gemakkelijker te maken , maar volgens hem is Medea’s dreiging en geklaag de reden van verbanning. Medea probeert Iason een schuldgevoel en schaamte aan te praten, door te vertellen wat ze allemaal voor hem heeft gedaan en waardoor ze overal haat heeft gezaaid en nergens heen kan. Volgens Iason hebben deze opofferingen Medea meer opgeleverd dan gekost. Ze is nu overal beroemd en leeft in een staat met wetten. Het huwelijk met de prinses is alleen maar beter voor Medea en de kinderen. Hij was haar liefde niet beu of was niet opzoek naar een nieuwe bruid, maar wilde niet arm leven en zijn zonen goed kunnen opvoeden. Dit kan door de macht die hij door het huwelijk kreeg. Het koor is het niet met zijn goedpraten eens. Medea vraagt waarom hij , als hij dit met voorbedachten rade deed, hij het voor haar heeft verzwegen. Hij zei dat hij wist dat ze zich(zoals nu) niet zou kunnen beheersen. Hij sloot dit huwelijk om koningsschap over het gezin, niet om die vrouw. Iason biedt voor de laatste keer hulp aan(geld contacten) maar die weigert Medea meteen.

Tweede Stasimon:
Het koor zegt dat de vrouw door de man getemd moet worden en dat hij haar kan vervangen en verbannen naar de nacht. Niets is erger dan verwisselbaar te zijn.

Derde Epeisodion:
Aegeus is kinderloos en komt van Delphi naar Medea. Hij ziet dat Medea ongelukkig is en vraagt wat er is. Hij vindt haar ontering en verbanning schandelijk en op Medea’s verzoek geeft hij haar asiel in ruil voor kinderen(vruchtbaarheid) maar ze moet haar eigen weg naar Athene vinden, want Aegeus wilde de gastvrijheid niet beschamen. Medea laat Aegeus beloven dat hij haar niet zal uitleveren. Hiermee heeft Medea een veilige plek waar ze naartoe kan nadat ze haar wraakplannen op Creon’s dochter heeft uitgevoerd. Ze wil haar een huwelijksgeschenk geven(een sluier en een krans van goud met gif gedrenkt). Ze sterft dan onzalig en iedereen die haar aanraakt ook. Daarna vermoordt ze haar eigen kinderen zodat Iason’s huis is uitgeroeid en hij geen nageslacht bij zijn (dode) bruid kan verwekken. Ze laat iemand Iason halen en is niet van haar plannen af te zetten. Ze zal haar eigen zoons vermoorden om Iason midden in het hart te treffen.

Derde Stasimon:
Vogels verscheuren hun verwanten als die zwak zijn. Maar nooit zal een vogel zijn eigen jongen doden. Een beer kent zijn jongen niet, ze zijn ver van hem in eenzaamheid geboren, daarom ziet hij ze als een bedreiging voor zijn gebied. Een berin zal haar kroost nooit wat aandoen. Een mens die zijn eigen kinderen vermoord is niet menselijk, godslasterlijk. Onnoembaar is de moeder die haar verleden en toekomst, die zichzelf vermoordt. Geen enkele eed is nog geldig als ze dit doet.

Vierde Epeisodion:
Iason komt Medea aanhoren. Ze zegt dat ze hem vergeeft en zijn plannen begrijpt. Ze hoeft zich niet te verzetten tegen iets wat alleen maar goed voor haar is en voor haar kinderen. Ze roept haar kinderen de haat tegen hun vader te vergeten en hem te begroeten. Dan huilt ze omdat ze niet weet hoe lang de kinderen nog liefde kunnen geven aan Iason(verbanning?). Hij beloofd dat zijn zonen nadat ze zijn opgegroeid zullen heersen over Corinthe. Maar zij dient een verzoek in: ze vraagt of de kinderen bij hem mogen blijven. Hij zal proberen Creon te overtuigen, door middel van zijn vrouw. Als dan geeft Medea haar de sluier en gouden krans. Iason wil het niet aannemen, het koningshuis heeft geen gebrek aan sluiers en goud. Maar Medea vind dat geschenken meer dan duizend woorden zeggen en dat ze er alles aan wilt doen(zelfs haar leven bieden) om haar zonen te laten blijven. Ze stuurt haar kinderen om de geschenken persoonlijk te overhandigen.

Vierde Stasimon:
Het is onheil dat de wereld bestaat, een visioen zou geleid kunnen worden en is niet echt. Recht verkeert in wraak en wraak erkent geen maat. Het is afwachten of de boze droom werkelijkheid wordt.

Vijfde Epeisodion:
De paidagogos vertelt Medea dat haar zonen niet meer verbannen zijn en Medea barst in tranen uit omdat haar kinderen moederloos zijn en zij niet voor een vrouw kan zorgen. Ze hoopte door haar kinderen verzorgd te worden in haar ouderdom, maar haar leven zonder kinderen is verbitterd. Ze twijfelt of ze haar plannen doorzet, praat met zichzelf. Ze vind zichzelf laf, maar krijgt het bijna niet over haar hart, maar ze moet wel. Omdat ze de prinses al heeft gedood, wacht haar kinderen een groter onheil. Het koor zegt dat zelfs een vrouw tot inzicht kan komen . De kinderloze mensen zijn het gelukkigst, ze hebben minder zorgen en het lot kan hen minder treffen. Medea hoort van een dienaar dat de prinses én de koning gestorven zijn. De prinses stierf nadat ze blij de mooie sieraden had omgedaan en de koning nadat dat hij het lijk van zijn dochter in zijn armen nam. Na dit spoort Medea zichzelf aan haar zonen te doden om ze te redden uit wredere handen.

Vijfde Stasimon:
Het koor roept de goden op Medea tegen te houden. En ze proberen haar zelf tegen te houden door te zeggen dat alles zinloos is na de moord op haar kinderen(zoals zwangerschap, vlucht uit vaderland) en dat ze met haar eigen vlees haar eigen bloed smoort. Dan vermoordt Medea haar kinderen en het koor reageert op hun uitspraken. Het koor raakt in paniek, moeten ze ingrijpen? Maar het is te laat. De aarde gruwt, om een vrouw die geen mens meer is.

Exodus:
Iason is boos op Medea vanwege de moord op de koning en de prinses, en wil snel naar zijn kinderen om hen te redden van de nabestaanden van het koningshuis. Het koor vertelt hem dat Medea zijn zoons heeft vermoord. Iason is te verbijsterd en gelooft het pas als hij het met eigen ogen kan zien. Medea laat dit niet toe. Iason vervloekt Medea en scheld haar uit, hij heeft niets meer. Medea zegt dat Iason haar wraak heeft verdient en ze heeft hem in zijn hart geraakt. Ze zegt dat haar kinderen door hun vaders gril zijn gedood. Medea wil niet dat Iason zijn zonen begraaft en doet dit zelf, gaat daarna naar Athene terwijl Iason laag sterft. Iason dreigt hierop met wraak (van de goden). Iason gaat om zijn vrouw te begraven met tranen in zijn ogen en Medea zegt recht in Iason gezicht dat ze haar zonen heeft vermoord om Iason te vermorzelen. Iason wil een laatste kus geven aan zijn zoons. Maar Medea laat dit niet toe omdat hij ze heerst heeft verstoten. Iason roept de goden aan te getuigen van deze daden. Ik heb mijn eigen ondergang bij deze vrouw verwerkt.